தென் கொரிய மே 18 நினைவு அறக்கட்டளையின் மனித உரிமைகளுக்கான 2024 குவாங்ஜு பரிசு தமிழ் பெண்கள் உரிமை ஆர்வலர் சுகந்தினி மதியமுதன் தங்கராசுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ளது.
“அமர” அமைப்பில் இணைந்துள்ள சுகந்தினி, இலங்கை அரசு மற்றும் அதன் பாதுகாப்புப் படையினரால் ஏற்படுத்தப்படும் அடக்குமுறை மற்றும் துன்பங்களுக்கு எதிராக, தமிழீழத்தில் போரினால் பாதிக்கப்பட்ட பெண்களின் உரிமைகள் மற்றும் அதிகாரம் பெறுவதற்காகப் போராடி வருகிறார். அவர் பாலியல் வன்முறை மற்றும் 2009 முள்ளிவாய்க்கால் இனப்படுகொலையில் இருந்து தப்பியவர்.”இராணுவத்திடம் அனைத்தையும் இழந்த ஏராளமான பெண்களுக்கு தைரியம் மற்றும் நம்பிக்கையின் அடையாளமாக அவர் நிற்கிறார்” என்று மே 18 அறக்கட்டளை கூறியது.
“சுகந்தினியின் செயல்பாடுகள் மே 18 இன் உணர்வோடு நெருக்கமாக இணைந்திருப்பதாக நாங்கள் நம்புகிறோம், மேலும் இலங்கையில் தமிழ் பெண்களின் மனித உரிமை நிலைமையை மேம்படுத்துவதற்கான அவரது முயற்சிகளை நாங்கள் கடுமையாக ஆதரிக்கிறோம் மற்றும் பாராட்டுகிறோம்” என்று 2024 குவாங்ஜு மனித உரிமைகளுக்கான ஜூரி குழுவின் தலைவர் Song Seon-tae கூறினார்.
விடுதலை இயக்கத்தில் இணைந்தன் நோக்கம் குறித்து சுகந்தினி தெரிவிக்கையில், ஒன்று சிங்கள அரசின் அடக்குமுறையிலிருந்து தமிழர்களை விடுவிப்பது, மற்றொன்று இலங்கை ராணுவ எந்திரத்தின் பாலியல் வன்முறைகளில் இருந்து தமிழ்ப் பெண்களைக் காப்பது” என்று தெரிவித்தார்.
2009ஆம் ஆண்டு ஆயுதப் போராட்டம் முடிவடைவதற்கு முன்னர், “புலிகளின் ஆட்சியில் பெண்களின் பாதுகாப்பும் கண்ணியமும் கணிசமான அளவு உறுதிப்படுத்தப்பட்டது” என்று அவர் கூறினார்.மேலும் ஆணாதிக்கக் கட்டமைப்புகளில் இருந்து உருவாகும் சமூகத் தடைகளைக் கடக்க தற்காப்புப் பயிற்சி மற்றும் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துதல் மற்றும் தன்னிறைவு மற்றும் சுதந்திரமாக வாழ அதிகாரம். பெண்களின் சுயதொழிலை ஊக்குவிக்க நடவடிக்கை போன்றவை எடுக்கப்பட்டது.
பல்வேறு துறைகளில் ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் சமமான வாய்ப்புகள் வழங்கப்பட்டதாகவும், மனப்பான்மை மற்றும் ஆணாதிக்க நெறிமுறைகளில் படிப்படியான மாற்றத்திற்கு வழிவகுத்ததாகவும், கிட்டத்தட்ட அவற்றை நீக்குவதாகவும் அவர் தெரிவித்தார். இருப்பினும், 2009 இனப்படுகொலையில் உச்சக்கட்டத்தை அடைந்த இலங்கை இராணுவத்தின் தாக்குதலுடன், நிலைமை மாறியது. “அதற்குப் பதிலாக, பெண்களுக்கு எதிரான பாலியல் வன்முறை, சித்திரவதை மற்றும் கற்பழிப்பு பற்றிய செய்திகள் வெளிவந்தன, ஆனால் குழந்தைகள் மற்றும் முதியோர்களுக்கு எதிராகவும் இழைக்கப்படுகிறது.
இலங்கை இராணுவத்தால் தான் கைது செய்யப்பட்டு வவுனியாவில் உள்ள ஜோசப் முகாமுக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டபோது நடத்த சம்பவங்களை சுகந்தினி நினைவு கூர்ந்தார்.
இராணுவத்தினர் என்னை இடைவிடாமல் சித்திரவதை செய்தார்கள் மற்றும்”தலைவர் முதல் சக இராணுவ வீரர்கள் வரை என்னைத் தொடர்ந்து கற்பழித்தனர். அதே அறையில் மேலும் 11 பெண்கள் இருந்ததாகவும், “நாங்கள் அனைவரும் நிர்வாணமாக இருந்தோம்” என்றும் அவர் கூறுகிறார். “அந்த அனுபவங்களில் இருந்து மீள இன்னும் பல பெண்கள் போராடி வருவதாகவும், சித்திரவதையின் காரணமாக பலர் மனநலப் பிரச்சினைகளை அனுபவித்து வருவதாகவும் அவர் தெரிவித்தார். “ஜோஸ்ப் முகாமில் உள்ள மற்ற செல்களிலிருந்தும் நாங்கள் பல அலறல்களைக் கேட்டோம், இது மற்ற செல்களிலும் இதேபோன்ற கொடுமைகள் நடந்திருக்கலாம் என்பதைக் குறிக்கிறது.”
இந்த அனுபவங்கள்தான் சுகந்தினிக்கு அமரவைக் கண்டுபிடிக்க வழிவகுத்தது, இது பெண்களுக்கு சுதந்திரம் மற்றும் அதிகாரமளித்தல் என்ற இறுதி இலக்குடன் அனைத்து வகையான துஷ்பிரயோகங்களையும் எதிர்த்துப் போராட பெண்களுக்கு உதவுகிறது. மேடையில் சுகந்தினியுடன் தமிழ் அரசியல்வாதிகள் மற்றும் உரிமை ஆர்வலர் அனந்தி சசிதரன் இருந்தார். சசிதரன் தீவில் நடைபெற்ற தமிழ் இனப்படுகொலையின் வரலாற்றையும் தமிழ் மக்களின் சுயநிர்ணய உரிமைக்கான போராட்டத்தையும் கோடிட்டுக் காட்டினார்.
